تندرستی نفیس ترین نعمت در زندگی است و باید بیش از هر چیز دیگری قدر سلامت خود را بدانیم. بیشتر ما مردم تنها موقعی به فکر تندرستیمان می افتیم که آن را از دست می دهیم؛ سپس پی می بریم که بدون تندرستی، هیچ چیز نداریم. ضرب المثلی ایتالیایی حقیقت تندرستی را این گونه بیان می کند: «کسی که از نعمت تندرستی برخوردار است، ثروتمند است حتی اگر این را نداند». در ایام تندرستی، به ندرت به سلامت خود توجه می کنیم. زمانی که به بیماری ساده ای مثل سرماخوردگی یا آنفلوآنزا مبتلا می شوی، یا وقتی کسالتی داری و بستری هستی، به حقیقت این جمله پی می بری. تنها چیزی که دلت می خواهد این است که هرچه زودتر حالت خوب شود و هیچ چیز به جز بازگشت سلامت برایت مهم نیست. تندرستی موهبت زندگی است؛ نعمتی است که تو دریافت می کنی و این دریافت هر روز خدا ادامه دارد. علاوه بر اینکه ما هر کاری برای تندرستی مان انجام می دهیم، باید خدا را از بابت آن شکر کنیم تا دریافت تندرستی ادامه دار باشد. یادت باشد: «هرکس شاکر باشد به او بیشتر داده می شود و او به وفور می رسد،کسی که شاکر نباشد، حتی آنچه هم دارد از او پس گرفته می شود»