هِنری دراموند مبلّغ و مبشّر مسیحی اهل اسکاتلند بود که در قرن نوزدهم میلادی می‌زیست. دراموند در تحلیل خود از عشق، این حقیقت اساسی را برجسته می‌کرد که عشق همان خداست و خدا چیزی نیست جز عشق. بنابراین هر چیزی که عشق می‌ورزد از خدا زاده شده است. هنگامی که گفته‌های دراموند پیرامون عشق به گوش پائولو کوئیلو (Paulo Coelho) رسید، او را به‌شدت تحت تأثیر خود قرار داد و نطفه‌ی نگارش کتاب صوتی عطیه برتر (The supreme gift) را در ذهن آن نویسنده‌ی نامدار برزیلی کاشت؛ کتابی که به ما کمک می‌کند عشق را در تمامی ابعاد زندگی روزمره‌ی خود بگنجانیم تا مبادا به قول حافظ، کار جهان سرآید و ما نقش مقصود را از کارگاه هستی نخوانده باشیم. دراموند خطابه‌ی خود را درباره‌ی عشق از نامه‌ی پولس رسول به قرنتیان الهام گرفته است و آن را به 9 بخش تفکیک‌شده تقسیم می‌کند: صبر، مهربانی، سخاوت، فروتنی، نجابت، فداکاری، تحمل، اخلاص و بی‌گناهی. این‌ها ابعاد نه‌گانه‌ای هستند که به عقیده‌ی او فقدان هریک از آن‌ها عشق را دچار نقصان می‌کند. پائولو کوئیلو در کتاب صوتی عطیه برتر متن هِنری دراموند را مورد اقتباس قرار داده و کوشیده است بازنویسی الهام‌بخشی را از آن ارائه دهد. ارائه دادن تعریف دقیق و یا حتی مثال و مصداق عینی و مشخصی برای عشق معنوی دشوار است. ...