کشک در زبان فارسی دری، فارسی تاجیکی، پشتو، ازبکی، ترکمنی، گویش خراسانی و لهجه شیرازی قروت و در ترکی نیز قروت یا جرتان و در بلوچی شیلانچ گفته می‌شود.کشک حاوی کلسیم، چربی، نمک، پروتئین و نیاسین است. میزان انرژی تولید شده با 100 گرم کشک حدود 105 تا 120 کیلو کالری است که می‌تواند به عنوان یکی از تأمین‌کننده‌های انرژی مورد نیاز بدن در رژیم غذایی و کلسیم روزانه گنجانده شود.کشک از دوغ تهیه می‌شود و در غذاهایی مانند کله‌جوش، آش رشته و کشک بادنجان استفاده می‌شود. دوغ، محصولی فرعی از کره‌گیری از ماست در مَشک با تکان‌های مکرر باقی می‌ماند. در برخی از روستاهای ایران برای تهیه «کشک» دوغ را در کیسه‌ای می‌ریزند و آب آن را می‌گیرند؛ چیزی که پس می‌ماند، مانند ماست چکیده سفت است که به آن لچ گفته می‌شود و در آذربایجان (آذرشهر، عجب‌شیر و مراغه) «جُرتان» نامیده می‌شود. همچنین در مناطق کردنشین و لرهای لرستان «توف» و در مناطق لک‌نشین «شیراز» نامیده می‌شود. آن را به اندازهٔ یک گردو گلوله کرده و می‌خشکانند و بدین ترتیب کشک به‌دست می‌آید. از جوشاندهٔ آب چکیده از کیسه دوغ، قره‌قروت به دست می‌آید. لبنانی‌ها این گلوله‌ها را درون روغن زیتون نگهداری می‌کنند و به آن «لبنه» می‌گویند اگر دوغ را بجوشانند تبدیل به فراورده‌ای به نام «شور» یا «شیراز» یا «توف» می‌شود. ...