این پژوهش با معرفی مقالات انتشاریافته درباره آثار نظامی از ۱۳۰۰ تا ۱۳۸۰ ش در ایران (حدودا ۵۶۰ مقاله) و مشخص نمودن ارزش علمی، فنی و ادبی هرکدام، زمینه را برای نقد و ارزیابی روشمندتر نظامی  پژوهی فراهم آورده است. این تحقیق می  تواند حلقه اتصال بین تحقیقات گذشته و آینده باشد. در صورت فقدان چنین تحقیقی، ممکن است به دلیل عدم اطلاع محققان از سابقه نظامی پژوهی، تحقیقات کنونی و آینده دچار پراکندگی و تکرار شود. بنابراین، لازم است پژوهشگر آثار نظامی، پیشینه صورت گرفته در این زمینه را بداند.