معرفی دِرَفْش میله آهنی نوک‌ تیز با دستهٔ ژله ای است که در کفش‌ دوزی برای سوراخ کردن چرم به کار می‌رود. از درفش به‌ ویژه در ساخت کفش‌های سنتی مانند گیوه و چاروق بهره می‌گیرند. درفش ابزاری آهنین و نوک‌ تیز شبیه جوالدوز اما ضخیم‌تر از آن با دسته‌ای ژله ای است که کفّاشان از آن برای سوراخ کردن چرم و دوخت‌ و دوز کفش استفاده می‌کنند. کفشگران به وسیله درفش در چرم سوراخ ایجاد می‌کنند یا سوراخ‌های موجود را باز تر می‌کنند تا سپس از آن نخ و سوزن بگذرانند. نوک درفش ممکن است راست یا کمی خمیده باشد و نوک میله آن معمولاً به پهنای ۲ میلی‌متر به صورت تیغه است. دوخت برخی کفش‌ها سه‌مغزی است به این معنی که سه دور بخیه دستی با درفش و سوزن کفاشی دور آن زده می‌شود. در صحافی و برای دوختن جلد کتاب‌ ها هم از درفش استفاده شده‌ است. به سوراخ کردن چرم و مواد دیگر با درفش، درفش ‌کاری یا بخیه زدن، یا سوزن زدن، یا خَلانیدن گفته می‌شود.