فلسفه الهیات بالمعنی الاخص درآمدی بر خداشناسی فلسفی مهدی عبداللهی فلسفه الهیات بالمعنى الاخص پژوهشی فرانگرانه از سنخ فلسفه‌های مضاف درباره خداشناسی فلسفی است که این بخش از فلسفه اسلامی را به منزله یک دانش به روش عقلی تحلیل و بررسی می‌کند. دستاورد چنین نگاهی به موضوع، هویت معرفتی خداشناسی فلسفی (موضوع، روش، مسائل) و جایگاه و نسبت آن با دیگر شاخه‌های فلسفی را آشکار می‌کند و نشان می‌دهد که نظرگاه‌های متفاوت درباره خدا (پذیرش و انکار خداوند و نیز نگرش‌ها و تفاسیر مختلف از ذات و صفات الهی) ریشه در بنیادهای نظری دیگر، یعنی هستی شناسی، معرفت شناسی و زبان شناسی دارند. مباحث خداشناسی عقلی دسته‌ای مسائل ذهنی و انتزاعی صرف نیست که فارغ از دغدغه‌های عینی و دردها و واهمه‌های انضمامی افراد و جوامع انسانی شکل گرفته باشند، بلکه از آنجا که کنش انسانی صحنه تجسم اندیشه‌ها، و مرتبه عینیت یافتگی ذهنیت انسان است، ذهنیت و نگرش ما نسبت به خدا در عینیت رفتار ما متجلی می‌شود.