حلق : غرغره جهت عضلات حلق. بینی : نفوخ آن جهت رعاف. گوش : تنقیه چرک گوش (رفع عفونت) – فتیله با عسل جهت قروح گوش (رفع عفونت) دندان : ورم بین دندان، درد دندان. چشم : با عسل جهت سطری پلک چشم. شستن با زاج و آب باران رفع غشاوه رقیق چشم و بیاض می نماید. پوست : مالیدن زاج بر جوش غرور. مثانه : دفع قروح مثانه. کلیه : تفتیت حصاه. ضربدیدگی : کماد زاج و ضماد زاج و نمک جهت دررفتگی عضلات و کوفتگی. رحم : حمول آن باعث بهبود عفونت و ترشحات. مصلح : آشامیدن شیر تازه دوشیده شده، کره تازه، شربت زوفا. پادزهر : جوش شیرین. (موارد زیاد کاربرد جوش شیرین باعث شده تا در دسترس بودن پادزهر آن مساله ای حیاتی باشد.) حیوانات : از دود دادن زاج موش و مگس گریزان هستند. رنگرزی : جهت رنگرزی ابتدا پارچه را در زاج شسته و سپس خشک کرده، رنگ می کنند و به طور کلی جهت دندانه کردن رنگ به کار می آید. مرکب سازی : در صنعت مرکب سازی به کار می آید. در چلو کبابی ها جهت سفید کردن برنج در هنگام خیس کردن به آن زاج اضافه می کنند. جوشانده زاج سفید در ظروف آلومینیومی باعث سفیدی ظرف می شود. جهت سالم و سبز ماندن خیارشور به آن کمی زاج اضافه می کنند. جهت رفع بدبویی عرق بدن از زاج استفاده کنید