فلفل سیاه شامل میوه های خشک شده تیره رنگ گیاه فلفل می باشد که بومی جنوب هند محسوب می شود. فلفل سیاه به عنوان ادویه و چاشنی استفاده می شود. فلفل سیاه گیاهی بالارونده محسوب می شود که دارای ریشه های ساقه خیز و کوتاه می باشد. فلفل سیاه طعم تند و سوزنده ای دارد و همچنین یک گیاه دارویی خوراکی با فواید بسیار زیاد محسوب می شود. فلفل سیاه از بوته ای باریک و بلند تشکیل شده است، که در رنگ های متنوعی چون سبز ، قرمز ، زرد و نارنجی می باشد، که برای خوش طعم کردن غذا از آن استفاده می شود. اما در میان سایر فلفل ها، فلفل سیاه شایع ترین نوع می باشد که آنها ابتدا پخته و سپس خشک می شوند. این ادویه یک منبع عالی از منیزیم، ویتامین K، آهن و فیبر است. همچنین حاوی روغن ضروری به نام پیپرین است که در هنگام آروماتراپی، برای کاهش درد عضلات، مسائل گوارشی و حتی آرتریت التهابی مورد استفاده قرار می گیرد. فلفل سیاه همچنین دارای خواص ضد باکتری، آنتی اکسیدانی، تقویت کننده سیستم ایمنی و کاهش تب است. فلفل همچنین میتواند برای افرادی که قصد ترک سیگار را دارند، به طور موثری کمک کننده باشد. فلفل سیاه باید در مقادیر متوسط مصرف شود و از مصرف بیش از حد آن اجتناب شود. زیرا یک ادویه است و نوعی از غذا محسوب نمی شود. هنگامی که با مواد دیگری مانند زردچوبه، دارچین و زیره سبز مورد استفاده قرار میگیرد، ترکیبی عالی از ادویه ها را تشکیل می دهد.