صمغ عربی (به انگلیسی: Gum Arabic) که از درختی به نام صمغ سنگالی بدست می‌آید، رنگ آن به رنگ اغلب صمغ‌های معمولی زرد مایل به قرمز بوده، و محلول در آب است و عمدتاً شامل هیدرات‌های کربن است. صمغ عربی یا صمغ آکاسیا صمغی طبیعی است که از دو گونه آکاسیا به نام‌های سنگالیا سنگال (Acasia senegal) و واچلیا سیال (Acasia seyal) استخراج می‌شود. از صمغ عربی در صنایع غذایی به عنوان «پایدارکننده» و در صنعت چاپ به عنوان روان‌کننده در انواع خاصی از جوهر برای چاپ و ساختن آبرنگ و گواش استفاده می‌شود. از این صمغ در گذشته استفاده‌های زیادی می‌شده از جمله به عنوان تغییر میزان گرانروی جوهر مرکب. صمغ عربی ترکیب پیچیده‌ای از ساکاریدها و گلیکوپروتئین‌ها است که مهم‌ترین خواص صمغ از این ترکیب‌ها می‌باشد. این صمغ خوراکی است. صمغ عربی یکی از ترکیبات مهم شربت نوشابه است. در آبنبات و البته در آدامس استفاده می‌شود. در نقاشی از آن به عنوان یک مادهٔ چسبنده در آبرنگ استفاده می‌شود. در صنعت چاپ و داروسازی و لوازم آرایشی نیز از آن استفاده می‌شود. یکی از ترکیبات مهم واکس نیز صمغ عربی است. مادهٔ چسبندهٔ تمبرهای پستی نیز از این صمغ است. در سیگارسازی نیز به عنوان چسبندهٔ کاغذ سیگار استفاده می‌شود. ۸0 درصد صمغ عربی در سودان تولید می‌شود.