کتاب «مجید بربری» (پناه حرم)، روایتگر زندگی شهید مجید قربان­خانی است که به حُرّمدافعان حرم شهرت پیا کرد؛ چون تا یک سال قبل از شهادتش، مسیر زندگی کاملا متفاوتی داشت. مجید قربان­خانی جوانی 28 ساله و اصطلاحا دهه هفتادی بود که در سفر اربعین سال 1393، دچار تحول شد و از مسیر قبلی خود توبه کرد. کسی که لات محل و همیشه در جیبش چاقو بود! کسی که روی دستش خالکوبی داشت. کسی که قهوه­ خانه­ داشت و قهوه­ خانهه­اش پاتوق لات­های محل بود برای صرف قلیان! اما زمانی که نام حضرت زینب(س) را شنید، توبه کرد و حُرّ زمان خود شد؛ حر مدافعان حَرَم. مجید را به ­خاطر کار در مغازه نان بربری داییش «مجید بربری» صدا می‌زدند. زندگی مجید را می­شود به دو بخش تقسیم کرد: بخش اول، قسمت نسبتا تاریک زندگی او بود که به دلیل محیط و روحیاتش، او را به این سمت کشانده بود. داشتن یک قهوه­ خانه باعث شده بود تا سبک زندگی­اش به آدم­هایی که در آنجا رفت­ وآمد می­کردند گره بخورد. تا جایی که افتخارش این بود که آمار قلیان‌های قهوه­خانه اش را به رخ دیگران بکشد. نیمه دوم زندگی او اما کاملا حُرّ گونه بود. مجید که پس از سفر کربلا کاملا متحول شده بود، با وجود اینکه به خاطر تک پسر بودن نمی توانست به سوریه اعزام شود؛ اما با عنایت حضرت زینب(س) به سوریه رفت، مدافع حرم شد و درنهایت به شهادت رسید.