در سرزمینی که زمان تنها در افسانه‌ها جریان داشت، ملکه‌ای می‌زیست با ساعتی مستطیل‌شکل که عقربه‌هایش فقط در برابر صداقت قلب می‌چرخیدند. می‌گفتند این ساعت، از سنگ‌های شب‌تاب کوهستان‌های ممنوعه ساخته شده، و نگین‌هایش، اشک‌های جادوگری بودند که برای عشق، زمان را متوقف کرد. هرکس آن را بر مچ می‌بست، قدرت دیدن لحظات ناب را پیدا می‌کرد؛ نه گذشته، نه آینده… فقط اکنونِ درخشان. و اینک، آن ساعت، در دست توست.