درختی است از خانواده ی Boraginaceae، کوچک و یا به ندرت درختچه ای با چند تنه به ارتفاع ۸ تا ۱۰ متر، تقریبا پیچ و تابدار، دارای پوست قهوه ای متمایل به خاکستری و کم و بیش شکاف دار، برگ های چرمی، ضخیم، بیضی شکل و سبز رنگ با دمبرگی طویل و گل های سفید رنگ با جام قیفی شکل. میوه ها بخش اصلی یی این گیاه را تشکیل می دهند که به بزرگی گیلاس یا به طول ۲ سانتی متر و تخم مرغی شکل هستند. میوه های خشک شده، چروکیده و قهوه ای رنگ آن به شکل مخروطی اند که از طریق خشک کردن میوه های کروی و زرد رنگ آن که در حالت تازه دارای آب و موسیلاژ فراوان هستند به دست می آیند. البته از مغز هسته، برگ و پوست آن هم اثرات ی دیده شده و استفاده می گردد. میوه ی سپستان را باید پس از رسیدن کامل در تابستان جمع آوری نمود. درخت سپستان دارای چند گونه ی مختلف است که بهترین نوع آن در بحرین می روید و ارتفاع آن به چند متر می رسد. ساقه ی درخت سفید رنگ و شاخه های آن سبز رنگ است. این درخت در ایران غیر بومی است، در گذشته وارد ایران شده و در سواحل و جزایر وبی و وب کشور از خوزستان تا بلوچستان کشت می شود و در حاجی آباد کرمان، نیک شهر، چابهار و بندرعباس نیز دیده می شود.