مفصل مچ دست از یک طرف به استخوان‌های ساعد وصل است و از طرف دیگر به استخوان‌های کف دست که به آن‌ها کارپ می‌گویند. استخوان‌های کارپ با قرا گرفتن کنار هم یک قوس را به وجود آورده‌اند که تقعر آن به سمت کف دست است. روی این قوس یک رباط عرضی قرار دارد که مانند سقف روی قوس استخوان‌ها است. در حدفاصل بین استخوان‌ها و این رباط، فضایی وجود دارد که به آن کانال کارپ می‌گویند. این کانال محل عبور تاندون‌های حرکت دهنده‌ی انگشتان و عصبی موسوم به عصب مدیان است. ازآنجایی‌که این کانال تنگ است هرگونه تغییری در فضای کانال می‌تواند به عصب مدیان فشار آورد. مواردی نظیر التهاب، ورم‌ها (در زنان حامله بسیار شایع است) و شکستگی همراه با جابجایی از این جمله‌اند. فشار روی عصب، ممکن است باعث بی‌حسی، درد و گزگز بر روی سه انگشت اول دست (شست، نشانه، میانی) شود و حتی در موارد شدیدتر به فلج منتهی شود. گرفتن اشیاء با تعداد محدودی از انگشتان، خم و راست کردن کامل دست به مدت زیاد و انجام کارهای تکراری مانند تایپ کردن نیز می‌تواند به عصب مدیان فشار وارد کند. مچ‌بند آتل دار «تن‌یار» حرکات مچ دست را محدود می‌کند و در عارضه تنگی کانال مچی (C.T.S) به تسکین درد و بهبودی عارضه کمک می‌کند. این مچ‌بند دارای آتل آلومینیومی در کف و پشت دست است که با زاویه‌ی آناتومیک مچ هماهنگ است. ...