رمان عاشقانه بامداد خمار اثر فتانه حاج سید جوادی وقتی منتشر شد در زمان خود یک اتفاق بود، رمانی عامه‎پسند و بسیار پرفروش که یک سرو گردن از سایر رمان های این ژانر مانند آثار فهیمه رحیمی و مودب پور  بالاتر بود، ترو تمیز و با نثری ساده، اما شسته رفته که در آثار عامه‎پسند نمی‎توان سراغ گرفت. اما شاید برای خواننده جدی چیزی نداشت جز تکرار همان مکررات همیشگی، ماجرای عشق میان فقیر و غنی و باقی داستان ها کتاب واکنش های مختلفی را هم به دنبال داشت، از مخالفانی جدی مثل هوشنگ گلشیری تا موافقانی که البته از اعتباری در جامعه ادبی برخوردار بودند. از انتشار این رمان سالها گذشته، اما همچنان منتشر شده و خوانده می‎شود، نویسنده‎ گمنامش فتانه حاج سید جوادی را به شهرت بسیار رسید، اما نتوانست با وجود کم و گزیده‎کاری کامیابی خود را تکرار کند. حالا این رمان بدل شده به یک خاطره، خاطره‎ی یکی از موفق‎ترین و بهترین رمانهای عامه‎پسند ایرانی. نوشته زیر (گزیده ای از رمان بامداد خمار) را احمد کریمی حکاک نوشته، درباره این رمان و در همان سالهای انتشارش، مروری گسترده به این رمان که می تواند در هنگامه مطرح شدن ادبیات عامه‎پسند به عنوان یک نیاز در ادبیات داستانی ما، گویای نکاتی در خور توجه باشد، اینکه چرا بامداد خمار موفق‎ترین رمان عامه پسند است و این مهم چطور به‎دست آمده!