پاستیل یا آبنبات ژله ای نوعی شیرینی کوچک و لاستیکی مانند هستند. انواع اصلی و قدیمی پاستیل ها از شکر، شربت گلوکز، طعم دهنده‌ها، رنگ‌های خوراکی و ژلاتین ساخته شده‌اند. استفاده از ژلاتین در ساخت و تولید پاستیل باعث می‌شود که به پاستیل حالت ژله‌ای بدهد و هنگام خوردن در دهان آب شود و باعث چسبناک شدن آن شود . پاستیل‌ها در شکل‌های خرس، کرم، قورباغه، همبرگر کوچک، توت فرنگی، آلبالو، بطری نوشابه، سیب، پرتقال و شکل‌های جالب و دوست داشتنی دیگر به بازار عرضه می‌شود. پاستیل متشکل از ژلاتین، شکر و مواد افزودنی است که طعم‌ های مختلف به آن اضافه می‌ شود. البته برای براق کردن پاستیل هم از نوعی روغن خوراکی روی سطحش استفاده می‌شود که اگر پاستیلی که تهیه می‌کنید دارای پروانه بهره‌برداری و ساخت و نیز مجوز استاندارد وزارت بهداشت باشد، منافاتی با سلامت فرد ندارد. ژلاتین پاستیل از پوست یا استخوان حیوانات مختلفی مانند گاو ، خوک یا حتی ماهی درست می ‌شود اما در کشور ما به دلیل مساله حلال بودن ، تنها پوست و استخوان گاو و به ندرت ماهی کاربرد دارند. ژلاتین خالص، بدون مزه، رنگ و بو، شفاف، فاقد قند و چربی و مواد افزودنی است و به همین دلیل در بازار تولید به آن انواع رنگ‌ ها و اسانس‌ های مجاز خوراکی و شکر اضافه می‌ کنند تا این ماده خوراکی مشتری‌ پسند شود.