کتاب «بهار و نقد ادبی» به قلم ایرج پارسی نژاد به بررسی نظرات محمد تقی بهار در ادبیات فارسی می پردازد.محمدتقی بهار (ملک‌الشعرا) گذشته از شاعری در حوزه‌ی تحقیق و نقد ادبی جدید ایران سهمی مهم دارد. آراء انتقادی او درباره‌ی شعر و نثر فارسی از آن جا که از افراط منتقدان پیش و پس از خود، در جهت‌گیری کهنه و نو، دور مانده شاید محافظه‌کارانه به نظر آید، با این همه از واقع‌بینی بر کنار نیست.نظریات انتقادی بهار در ادبیات به علت وابستگی به سنت‌ها و باورهای گذشته از یک سو و گرایش‌های تجددخواهانه‌ی حاصل از نهضت مشروطه‌ی ایران و آشنایی با مفاهیم جدید مدنیت غربی از سوی دیگر میان سنت و تجدد در نوسان است و از این روست که او به تجدد ادبی آرام و معتدل باور دارد. از سهم بزرگ بهار در تاریخ نقد شعر و نثر و تحقیقات ادبی ایران، با همه‌ی ضعف و قوت آن، در این کتاب تحلیلی انتقادی شده و میراث ارجمند آن ادیب سخنور مورد بررسی دقیق قرار گرفته است.