سنگ لاجورد یک سنگ قیمتی با خواصی بیشمار است که از گذشته های دور در ساخت انواع زیورآلات و نقاشی ها استفاده می‌شود. در کتاب اسلامی معجم البلدان آمده است که از سنگ لاجورد جهت ساخت انگشتر یا نقاشی استفاده می‌شد. در کتاب جواهر نامه نظامی نیز به ساختن نگین، رنگ کردن پارچه و لباس با استفاده از سنگ لاجورد اشاره‌شده است. در دوران قدیم رنگ نیلی به‌صورت مصنوعی دست‌نیافتنی بوده لذا نقاشان اروپا و اشراف زادگان پودر لاجورد را از خاورمیانه استخراج کرده و در اروپا به قیمت بسیار گرانی به فروش میرساندند. خواص لاجورد در کتب پزشکی کهن: در ادامه مواردی از کتاب‌های قانون ابن‌سینا، ذخیره خوارزمشاهی، تذکره الکحالین در ارتباط با خواص درمانی سنگ لاجورد جمع‌آوری‌شده است: قوتش همان قوت صمغ گیاه بدران است و کمی از آن ضعیف‌تر است. مزاج: در دوم گرم و در سوم خشک است. خاصیت: گزنده، گنداننده، زداینده همراه تندی و کمی گیرندگی. می‌سوزاند و قرحه آورد. آرایش: زگیل‌ها را برمی‌کند. چشم. چنان‌که گویند رویشگاه موی مژه را به بهترین حالت درمی‌آورد و موی مژه را زیاد می‌کند. بعضی گویند سبب این است که لاجورد خلط‌های بد ضد رویش موی مژه را از بین می‌برد و موهای مژه بی‌هیچ مانعی سر برآرند. سینه: درمان نفس بریدگی ناشی از خستگی است.