کتاب فلسفه هنر ابن سینا در قالب چهار فصل تألیف شده است؛ فصل نخست به بیان کلیات بحث پرداخته و مقدمات پژوهش را تبیین می کند؛ در فصل دوم، سوم و چهارم مسائل زیبایی شناختی از سه منظر معناشناختی، وجودشناختی و معرفت شناختی طرح شده و بر مبنای دیدگاه های فلسفی ابن سینا در باب آن ها بحث شده است. زیبایی شناسی به عنوان یک دانش فلسفی مستقل در میانه قرن هجدهم میلادی بنیان نهاده شد. از آن زمان تاکنون، زیبایی شناسی همواره در حال بسط و توسعه بوده و آثار گوناگونی از سوی فیلسوفان این حوزه نگاشته شده است. گرچه نمی توان پیش از قرن هجدهم میلادی آثاری مستقل در حوزه زیبایی شناسی و فلسفه هنر، به معنای جدید کلمه، یافت، اما اندیشیدن و نظریه پردازی در خصوص هنر و زیبایی سابقه ای بس دیرینه دارد. در واقع، کمابیش می توان آغاز تفکرات فلسفی در باب هنر و زیبایی را مقارن با پیدایش و تکوین اندیشه های فلسفی توسط نخستین فیلسوفان یونان و شرق دانست. به بیان دیگر، همواره پرسش از چیستی زیبایی و هنر از جمله مسائلی بوده که ذهن فیلسوفان را به خود مشغول داشته است. گرچه گاه این مسائل به صورت تبعی و در ضمن مسائل دیگر و نه به صورت بی واسطه و مستقیم برای برخی از فیلسوفان مطرح بوده است. اگرچه ابن سینا اثر فلسفی مستقلی درباره زیبایی و هنر ندارد، اما وی نیز در مواضع مختلفی از آثار خویش در این خصوص به بحث پرداخته است. ...