بحث اصلی این کتاب در باب مدل‌های مواجهه با نظریه‌های اخلاقی، به هنگام چالش این نظریه‌ها با معضلات و دو‌راهی‌های اخلاقی است. این مدل‌ها که روش‌های توجیه اخلاقی نامیده شده‌اند، در سه دستۀ کلّی قابل شناسایی هستند: 1. مدل‌هایی که با اتّخاذ مبنای نظریه‌گرایانه بر تولید یا کشف نظریۀ صحیح و کامل اخلاقی و آن‌گاه کاربست آن در موقعیت‌ها و موردهای جزئی تأکید دارند؛ به این روش‌ها، روش‌های از بالا به پایین گفته می‌شود. 2. مدل‌هایی که تولید یا کشف نظریۀ صحیح، کامل و یگانه را به‌ویژه با صرف‌نظر از اقتضائات خاص موقعیت‌های جزئی، ناممکن می‌دانند و راه استدلال و توجیه اخلاقی را از طریق تمرکز بر اقتضائات خاص مورد‌های جزئی جستجو می‌کنند؛ به این‌گونه مدل‌ها، مدل‌های از پایین به بالا گفته می‌شود. 3. مدل‌‌‌هایی که با رویکردی معتدل به نظریه و کاربست آن، در واقع به همگرایی روش‌شناختی میان مدل‌های از بالا به پایین و از پایین به بالا نظر دارند.