چوبک که به زبان آذری چوغان گفته میشود عبارت از ریشه های سخت و استخوانی با پوسته ضخیم دارای شیارهای طولی برنگ متمایل به زرد و قسمت داخلی سفید رنگ است که طعمی تلخ داشته و در آب ایجاد کف غلیظ پایدار می نماید . این ریشه ها اکثرا از گیاه چوبک یا اسپرون بنام علمی: Acanthophyllum squarrosum Boiss از تیره میخک ( Caryophyllaceae) و یا گونه ها ی دیگری از جنس آکانتوفیلوم می باشند که گیاهانی تیغ دار و کوسنی شکل هستند . درختچه ای کوچک است پوست آن به رنگ کبود صاف یا کمی کرکدار برگهایش کشیده نوک تیز و گلهایش در مجموعه ای در روی یک پایک بلند قرار دارد. نام های دیگر آن چوبک اشنان، چوبه، اسپرون، آذربو، چوبک، فلار، گلیم شوی، غاسول، عرطنیثا، عرطنیثه، صابونیه، سطرونیون، فول العرب و صابونی می باشد. این گیاه دارای خواص بسیاری است اگر دو تا سه گرم از آن را در یک لیوان آب جوش دم کنید و آب صاف کرده ی آن را ساعت به ساعت یک قاشق کوچک بنوشید. ادرارآور و قاعده اور است، سنگ مثانه را خرد می کند، سکسکه را تسکین می دهد همچنین اگر قطره ی آب، دم کرده ی آن را در بینی بریزید. بسیار عطسه آور است و برای باز کردن مجاری گرفته شده در موقع زکام بسیار نافع می باشد. گرد آن را روی زخم های بد بپاشید. آن را التیام می بخشد. این گیاه برای درد سیاتیک نیز بسیار مفید است، اگر آنرا ضماد کنید و با سرکه مخلوط کنید، برای تسکین درد سیاتیک و ورم طحال نافع است. ...