بدون ترديد روانشناسي اجتماعي به عنوان يكي از رشته هاي علوم انساني قوياً داراي جنبه هاي فرهنگي است. اين رو استفاده از معارف غني اسلامي كه به صورت گزاره هاي توصيفي يا توصيه اي واقعيات روانشناختي انساني را متذكر مي شوند و بر مبنا و پيش فرض هاي الهي استوارند در مسير بومي سازي علوم انساني امري اجتناب ناپذير است. علاوه بر اين مفهوم سازي الگوهاي نظري برگرفته از منابع ديني گام موثري در راه رسيدن به مكتب روانشناسي مبتني بر مفروضات اسلامي است.