واژه ها و گزاره ها در منظومه معنایی قرآن به گونه ای هوشمندانه، هدفمند و منسجم با یکدیگر پیوند دارند، به طوری که با تدبر بیشتر در آیات قرآن می توان پیوستگی معنایی آنها را فهمید. شیوه تفسیر قرآن به قرآن که همواره مورد توجه مفسران و قرآن پژوهان بوده است، روشی مهم برای درک پیوستگی معنایی آیات قرآن است. درک درست و دقیق از مبانی بنیادین و معیارهای صحیح تفسیر قرآن به قرآن بر فهم ضابطه مند و شناخت پیوند معنایی آیات قرآن با یکدیگر استوار است. این اثر ضمن گزارش عینی پیشینه تاریخی تفسیر قرآن به قرآن، به بررسی مبانی و معیارهای مهم آن پرداخته است. بدیهی است شناخت سیر تاریخی مبانی و معیارهای تفسیر قرآن به قرآن ما را از یک سو با امتیازها و دستاوردهای این شیوه تفسیری و از سوی دیگر، با کاستی ها و لغزش های فراروی آن آشنا می کند.