سال‌هاست بحث از اعتبار قرآن کریم در فروع و اصول، جواز تمسک به اخبار آحاد در عقاید، تفسیر و هرآنچه به «باید و نباید» ختم نشود، جمعی را به خود واداشته است. موافقان این موضوعات عاشقان اهل بیت هستند و مخالفانش نیز عالمان عامل دین به شمار می‌روند. این نزاع در تفسیر قرآن به ویژه در تبیین و نقد نظریۀ «تفسیر قرآن به قرآن» بیشتر خودنمایی می‌کند. کتاب پیش‌رو به تحلیل این تقابل و بررسی ادلۀ هر یک با استفاده از دروس استاد حجت‌الاسلام و المسلمین حاج شیخ محمدحسن وکیلی می‌پردازد. این نوشتار تلاش دارد تا نشان دهد اوّلاً زبان قرآن مانند هر متن حکیمانۀ دیگری، زبان راز و رمز نیست و ثانیاً قرآن آنچه را که می‌خواسته بگوید به روشنی و بی‌نیاز از هر قرینۀ صارفۀ خارجی بیان کرده است. امید است که این مکتوب در تبیین نظریّه یاده شده مفید واقع باشد و خدمتی در راستای فهم قرآن کریم محسوب گردد.