رمان تار و پود اثر زینب امام نیا آتش گرفتم. سوختم. این خفت و خواری را چطور می توانستم تحمل کنم جلوی این همه شاگرد که جرات نمی کردند حتی نام مرا به زبان بیاورند. لرزش دستانم محسوس بود و نفسم به شماره افتاده بود. فقط یک روز به کلاس من آمده بودی. نمی شناختمت حسین. ناخواسته لبخند زدم. مانده بودم که با تو چه کنم. هدییه ات را گرفتم و روی میز پرت کردم. بر خلاف انتظار همه که گمان می کردند دوباره سیلی محکمی توی گوشت خواهم زد. سکوت کردم. چه باید می کردم. که چشمان آبی ثریا به دادم رسید و کنار او جایت دادم. سرت پایین بود و سعی داشتی با فاصله از ثریا بشینی. ...