محمدرضا سرشار در کتاب «اگر بابا بمیرد» داستان پسری به نام اسماعیل را روایت می کند که در روستایی با نام «شکور کندی» زندگی می کند. این داستان روزهای سرد زمستان را به تصویر می کشد که یکریز برف می بارد و روستا تا کمرکش دیوارها در برف فرو رفته است؛ به شکلی که نه کسی می تواند به ده وارد شود و نه کسی خارج از ده شود. همه اهالی در خانه ها زیر کرسی مانده اند. در این روزهای سخت و طاقت فرسا پدر اسماعیل سینه پهلو می کند و در بستر بیماری می ا فتد. پزشک نسخه ای برایش می نویسد و چون بیماریش کهنه شده می گوید که به این زودی ها خوب نمی شود. پدر روز به روز حالش بدتر می شود، تب می کند و هذیان می گوید. مادر و خواهرهای اسماعیل نیز کارشان روز و شب گریه می شود و برادر پنج ساله اش گریه کنان می گوید: «داداش! اگر بابا بمیرد ما چه کار کنیم؟» اسماعیل که بزرگترین بچه خانواده است، مجبور می شود برای خرید دارو و درمان پدرش به شهر برود، اما هوا به شدت سرد و طوفانی است و برف شدیدی می بارد، راه ها بسته شده و صدای زوزه گرگ ها شنیده می شود. هیچ وسیله ای برای رفتن به شهر نیست. اسماعیل با همراهی دوستش برجعلی با گاری به سلامت به شهر می روند، اما هنگام بازگشت حوادث هولناکی برایشان اتفاق می افتد و .... ...