«شهنواز» داستان تردید و رستگاری است. «رضا رسولی» در این کتاب قصۀ «شهنواز» جوانی بلوچ و اهل سنت را به تصویر می­ کشد که مهارت و تجارب خوبی در ساخت و ساز دارد، اما شرایط کاری موافق روزگار او نیست و حالا شهنواز به دنبال شغل می­ گردد. داستان از آنجایی جان می­ گیرد که به شهنواز پیشنهاد کار در عراق آن هم کمک در بازسازی عتبات می­ شود. شهنواز نماینده بسیاری از تفکراتی است که به دلیل عدم آگاهی کامل به جریانات مذهبی و ناآشنایی با اعمال و علایق مذهبی تشیع، دچار تردید و شبهات زیادی می­ شوند. او حتی نمی­داند که نماز خواندن با دست­ های بسته در حرم امام علی(ع) برای او محدودیت نیست و در مسیر رفتن به حرم می­ فهمد که علی­ بن  ابی­طالب(ع) پدر همه مسلمانان است و اگر بد و خطاکار هم باشیم باز هم فرزند او هستیم. شهنواز از این که برای رفو و شستشوی فرش­های حرم باید وضو می­ گرفت در تعجب بود  و هربار با هر اتفاق تازه، دنیایی ناشناخته  از آنچه که در ذهنش خطور هم نمی ­کرد کشف می­ کرد. این قصه اهریمن هم دارد. روی دیگر سکه که همیشه سایه شومش روی قهرمانان داستان­ها گسترده شده است. ...