حکایت ها، ساده و پرمعنی هستند و هرکدام نکته های ظریف و مهمی را بیان می کنند. نام کتاب از دو شغال به نام های کلیله و دمنه گرفته شده است. بخش بزرگی از کتاب به داستان این دو شغال اختصاص دارد. در قرن ششم هجری نصرالله منشی یکی از دبیرهای دربار غزنوی، آن را از عربی به فارسی برگرداند. او در فارسی و عربی استاد بود و با مهارت زیادی این کار را انجام داد و با نثر زیبایی آن را نوشت. می گویند این کتاب مجموعه ای از دانش و حکمت است که مردمان قدیم آن را جمع آوری کردند. بعد هم آن را برای فرزندانشان به میراث گذاشتند.