دوش ، از دل ِ شـــوریده سـراغی نگرفتی بر سینه ، غمی هشتی و داغی نگرفتی ای چشـــم و چـراغ ِ شب ِ تاریک ِ فریدون افتــادم و دستـــم بــــه چراغـــی نگرفتی پاییـــز ِ دل انگیـــز ِ سبکســایه ، گـذر کرد بر کـــام ِ دلــم ، گوشــه ی باغی نگرفتی