روزی روزگاری در یکی از شهرهای جنوبی ایران، موجودی متولد شد که نامش را حلوای راشی یا همان حلوا ارده کشی نهادند.😋 وی را پدر، شیره‌ی خرمای طبیعی باشد و مادر ارده‌ای باشد از کنجد محلی.🌱🌴 اصالت خود و والدینش بوشهری است و در صحت و کمالاتش همین بس که در وجود وی از هیچ شکر غیرطبیعی استفاده نشده و تماما دخل و تصرف شیره‌ی خرمای محلی در کار بوده است. خیالتان از این باب آسوده. قصه‌اش از این قرار است، پدر وی که (شیره خرمای محلی) بوده است را در دیگی ریخته و خوب حرارت می‌دهند تا رنگ از رخسارش بگریزد و گرد سپیدی بر جمالش نمایان؛ آنگاه مادر(ارده محلی) نیز به شوی خود می‌پیوندد. این دو عزیزِ در دیگ را بقدری هم‌زده تا خوب ترکیب شوند و رخسارشان کش آید! 🍜 آنگاه است که حلوای کشی عزیز ما متولد شده است.🥳 ایشان را خاصیت بسیار است و راحتی و لذت طعم بسیارتر.😋 از خاصیتش همین بس که به سرعت و راحت خوراک می باشد و تا مدت مدیدی ایشان را سیر و بی نیاز از غذا نگاه خواهد داشت.🏋🏻‍♀️ همچنین به دلیل کالری بالا، نخواهد رخصت داد که انرژی‌هاتان بیفتد!🧘🏻‍♀️ درد کم‌خونی را نیز دواست و به جهت بهبود و تقویت حافظه، شفاست.🌱 و این نصیحت بشنو از من که در خرید و خوراکش، تعلل خطاست😃