من صدای عود و خس‌خس را می‌شنوم؛ و زمزمه‌ ترنج و شمعدانی را. پیشاروی من، مناظری گشوده به‌روی نامتناهی قرار گرفته‌اند. صحراها، دشت‌ها، نعناع هندی، دریاچه‌ها، اقیانوس‌ها، زعفران، بوته‌ها، خزه‌ها، گریپ فروت، چوب صدر، دشت‌ها، درختان استوایی، هل، مشک و زیره. میان فصلی خشک و فصلی بارانی، من راه ویژه‌ای را با حدس و گمان می‌یابم؛ و شاهد رقصی استثنایی هستم؛ باله‌ای با لباس‌ها و شال‌هایی که انبوهی از بوی چرم را با خود دارند. و در این هنگامه است که گربه‌سانان، زرافه‌ها، تمساح‌ها، بزهای کوهی، فیل‌ها و... رقصی پرهیاهو را شروع می‌کنند. آهنگی تازه و نو طنین‌انداز می‌شود و من به آواز ای گروه کُر قاره آفریقا گوش می‌سپارم.