اروندکتاب کتاب فلسفه‌ی دین اثر علی‌اکبر رشاد مقاله نخست درباره دانش فلسفه دین است، پرسش های پیشینی و پیرمونی، چیستی و چهایی فلسفه دین، بخش عمده مقاله را به خود اختصاص داده است. مقاله دوم که عصاره و حصیله تدبر و تلاش فکری چندین ساله است، عهده دار پیشنهاد سامانه روشگانی جدیدی برای فهم دین و تحصیل معرفت دینی است. در روزگار ما سه پرسش زیر سؤال های حیاتی دین پژوهی و معرفت دینی است: «آیا فهم دین، ممکن است؟ »، اگر آری «آیا فهم دین روشمند است؟» و اگر روشمند است «منطق فهم دین چیست؟» دانش های دین پژوهی کنونی – از جمله علم اصول، به رغم مزایا و مواهب بدیل ناپذیرش – در پاسخ گویی به این پرسش ها(به خصوص با توجه به نیازها و نظرهای نوپیدا) از کمال و کفایت درخور برخوردار نیستند، و نه تنها در روش شناسی فهم دین با کاستی ها و کژیهایی مواجهیم، از حیث جامع نگری در غایت و قلمرو دین، همچنین در بابت مدارک درک گزاره ها و آموزه های دینی و قواعد تنقیح و بازشناخت معرفت دینی، بغایت حاجتمند بازنگری و بازنگاری هستیم؛ تقسیم ثلاثی سنتی معارف(به عقاد، احکام و اخلاق) تقسیم شاملی نیست؛ برخی مدارک مانند اجماع(به مثابه منبع) فاقد حجیت و کارایی است؛ تقسیم سنتی سنت(به قول، فعل و اقرار) دقیق نیست؛ سنت فعلی و فعل هِداییِ معصوم(که دارای سه قسم است: ایجادی، امساکی و امضایی) ...