هر انسانی عمر مشخصی دارد. درست است که هیچ کدام از ما نمی‌دانیم دقیقا چه زمانی مرگمان فرا می‌رسد و در چه سن‌وسالی باید زندگی دوست‌داشتنی‌مان را ترک کنیم، اما عموماً میانگین سنی که اکثر آدم‌ها به آن می‌رسند، بین هفتاد تا هشتاد سال است. مگر آدم‌های خوش‌شانسی که صد سالگی خودشان را ببینند! بنابراین هر انسانی تقریباً حدود چهار هزار هفته در طول عمر خود فرصت دارد تا کارهایی را که می‌خواهد انجام دهد. اما اهمیت این زمان‌بندی برای انسان‌ها در چیست؟ بشر موجودی است که همواره در ذهن و درون خودش برنامه‌های متنوع و زیادی دارد و برای انجام همه آن‌ها نیز به زمان نیازمند است! مشکل اصلی اینجاست که علاوه‌بر عمر کوتاه انسان، افکار بلندپروازانه و میل به کامل انجام دادن کارها هم، وقت زیادی از افراد می‌گیرد! به این صورت آدم‌ها خودشان را در شرایط خستگی و تلاش زیاد و البته اغلب بیهوده برای انجام حجم بیشتر کارها قرار می‌دهند. بدون آنکه نتیجه دلخواهشان را از آن بگیرند!