یکی از پروتئین های حیوانی و دریایی پر طرفدار میگو می باشد. میگو به صورت های مختلفی مصرف می شود. پخته، سوپ، سرخ شده، سوخاری، خشک یا چیپس میگو. این آخری (چیپس میگو) در واقع نوعی آجیل می باشد، آجیلی که حاوی پروتئین دریایی است. مشخصات میگو میگو گونه ای از رسته ی سخت پوستان است که در بیشتر دریاهای جهان وجود دارد. ظاهر جذابی ندارد اما سرشار از منابع غنی آهن می باشد، از این رو برای کسانی که دچار کم خونی هستند بسیار توصیه می شود. امگا 3 بالایی دارد و منبع تامین پروتئین روزانه می تواند باشد. انجمن قلب امریکا توصیه می کند که کلسترول رژیمی بایستی کمتر از سیصد میلی گرم در روز باشد که این مقدار معادل مصرف هشتاد و پنج گرم میگو می باشد. دو مدل کلسترول وجود دارد: آن مقداری که در اثر میل کردن غذا جذب بدن می شود و آن مقداری که توسط کبد تولید شده و درون خون ترشح می شود. میگو چربی اشباع کمی دارد، اما سرخ کردن و چیپس کردن آن باعث افزایش این میزان می شود که برای مصرف آن حتما با پزشک تغذیه مشورت باید کرد.