روغن سیر سیر با نام علمى اين گياه‏allium sativum و در عربى ثوم و در كردى نيز سير می گويند. بو و طعمش تند، خام و پخته آن با غذا خورده مى‏ شود. در ميان كردها جوشانده آن براى دفع كرم و سرماخوردگى و زكام و رماتيسم به مصرف مى ‏رسد. در طب عوام سير اثر ضد عفونى كننده دارد، ضد باكترى است و به هضم غذا كمك مى ‏كند، اشتهاآور، صفرابر، دافع كرم و كم كننده فشار خون. براى از بين بردن التهاب و التيام زخم و جراحات، ضد سرطان، رفع اسهال ساده، ديسانترى، قولنج‏ها، رفع دردهاى عصبى و رماتيسمى مفيد دانسته ‏اند. سير را به‏عنوان داروى فشار خون مى‏ شناسند كه فشار خون را پايين مى ‏آورد. سير(f :ail) asativum سير خوراكى و سير وحشى گياهى است. بومى آسيا كه معمولًا پياز آن به‏ عنوان چاشنى و به ‏عنوان دارو مورد استفاده قرار مى‏ گيرد. اين گياه، سير يا سير خرس حاوى آلكالوئيد سولفور و پولى سولفور گوونيل است. مقوى معده‏ و گاهى اوقات موجب مسموميّت و حتى مرگ حيوان مى ‏شود. داراى مقدار زيادى آكرولئين طبيعى مى‏ باشد. و اين ماده در پودر سیر و پياز يكى از ميكروب‏ كش‏ هاى بسيار قوى است. ايتاليايي ها مى‏ گويند: سير سردى مزاج را دور مى ‏كند. داراى يد و اسانس گوگردى فرّار از گوگرد سيليس مى‏ باشد، عمل هضم را آسان و ترشحات عصير معدى را به كار مى ‏اندازد. براى امراض جلدى و براى كودكان منع شده است. ...