انتشارات درسا منتشر کرد: نقش لوگوتراپيست وسعت بخشيدن به ميدان ديد بيمار است، تا آن‌جايي که معني و ارزش‌ها در ميدان ديد و حيطه‌ي خودآگاه بيمار قرار گيرد. کسي که چرايي زندگي را يافته است، با هرچگونه‌اي خواهد ساخت. رنج وقتي معنا يافت، معنايي چون گذشت و فداکاري، ديگر آزاردهنده نيست. لوگوتراپي با در نظر گرفتن گذرايي هستي و وجود انساني به جاي بدبيني و انزوا، انسان را به تلاش و فعاليت فرا مي‌خواند. اگر رنج را شجاعانه بپذيريم تا واپسين دم، زندگي معني خواهد داشت، پس مي‌توان گفت معناي زندگي امري مشروط نيست، زيرا معناي زندگي مي‌تواند حتي معني بالقوه درد و رنج را نيز دربرگيرد. در اين کتاب ما با خسته‌ي مرکزي اگزيستانسياليسم روياروي مي‌شويم که اگر زندگي کردن رنج بردن است، براي زنده ماندن بايد ناگريز معنايي در رنج بردن يافت. لوگوتراپي روشي است که کمتر به گذشته توجه دارد، و به درون نگري هم ارج چنداني نمي‌نهد، در ازا توجه بيش‌تري به آينده وظيفه، مسئوليت، معني و هدفي دارد که بيمار بايد زندگي آني خود را صرف کند.