ایوان ایلیچ متعلق به طبقه‌ی متوسط جامعه است. او در روسیه‌ی نیمه‌ی دوم سده‌ی نوزدهم زندگی می‌کند و آرمان‌ها و دیدگاه‌هایش درباره‌ی زندگی خوب و بسنده، همان آرمان‌ها و دیدگاه‌هایی‌اند که میان عموم مردم جامعه‌ی او رواج دارند. از نظر ایوان ایلیچ، زندگی خوب و شایسته مترادف است با پیشرفت در کار، رسیدن به منصبی پردرآمد و بالاخره تشکیل خانواده‌ای گرم و صمیمی که در زمان سالخوردگی عصای دست آدم باشد. ایوان ایلیچ از همان اوان جوانی برای رسیدن به این زندگی مطلوب تلاش می‌کند و خیلی زود آنچه را که می‌طلبد، به کف می‌آرد. او که در حیطه‌ی قضا فعالیت دارد، پیش از رسیدن به میان‌سالی به عنوان قاضی منصوب می‌شود و خیلی پیش‌تر از آن، با همسری مطیع و دلخواه وصلت می‌کند تا سهم خود را از زندگی به‌طور تمام و کمال دریافت کرده باشد. حال، آنچه ایوان ایلیچ پیش رو می‌بیند سال‌های سال زندگی خوش و بی‌دغدغه است. غافل از آن‌که سرنوشت او بناست به نحو دیگری رقم بخورد.