گیاه دارچین از خانواده برگ مو است و بومی سریلانکا و جنوب هند است. ارتفاع درختچه این گیاه به 5 تا 7 متر می‌رسد و از تمام قسمت‌های آن بوی مطبوع استشمام می‌شود. گل‌های این ادویه مطبوع در ماه‌های بهمن تا اوایل فروردین دیده می‌شود. از این ادویه معطر از زمان‌های دور به‌عنوان دارویی در درمان بیماری‌هایی مانند سرطان، آنفولانزا و سوءهاضمه استفاده‌شده است. دارچین، فیبر، منگنز، کلسیم، و آهن دارد و خواص فراوانی برای درمان بسیاری از مشکلات پوستی و بیماری‌ها دارد: یکی از خواص این داروی گیاهی، این است که درمانی برای مشکلات پوستی است و جوش و لکه‌های صورت و بدن را از بین می‌برد سلول‌های مرده‌ی پوست را حذف می‌کند و نرمی را به پوست برمی‌گرداند. از دیگر خواص دارچین برای پوست این است که از عفونت‌های پوستی جلوگیری می‌کند و زخم و بریدگی در پوست را درمان می‌کند. دارچین به کاهش مقاومت به انسولین کمک می‌کند و باعث می‌شود توانایی انسولین را برای سوخت‌وساز قند خون سه برابر کند. این ادویه باعث می‌شود کشنگی و ولع خوردن شیرینی‌جات کم شود و درنتیجه، وزن را کاهش دهد. از دیگر فواید باارزش دارچین، فوایدی است که برای مو ایجاد می‌کند. از زمان‌های قدیم برای تقویت و زیباتر کردن موها از دارچین استفاده می‌کردند. ...