سومین ادویه ی پرکاربرد بعد از نمک و فلفل در جهان است. در مناطق معتدل  مهمترین ادویه بومی است. این چاشنی از دانه های گیاهان خانواده کروسیفر، به نام گلبرگ چهار گلبرگ زرد نامگذاری شده است، به دست آمده است. خانواده خردل شامل کلم، تربچه، شلغم، شاهی و ترب کوهی، و همچنین بسیاری از گونه های مهم علف های وحشی مانند خردل وحشی است. نوع سیاه، گرچه بعدا به عنوان یک علف هرز را در نظر گرفته شد، احتمالا اولین نوع خردل است که به عنوان یک ادویه به عنوان در غذا استفاده شده بود. استفاده از دانه های آن و کشت آن در تاریخ ثبت شده است. این گیاه در 5000-4000 سال قبل از میلاد به وسیله ی چینی ها و اهالی بیلرسی کشت شده و بهره برداری می شده است. این ادویه به وسیله ی اولین سلسله های مصر نیز شناخته شده بود و توسط تاجران ادویه و ارتش در سراسر اروپا و آسیا گسترش یافته و شناخته شد.