فرغون یا چرخ دستی وسیله نقلیه دستی است که معمولاً دارای یک چرخ است و توسط یک نفر و به‌وسیله دو دسته کوچک که به‌همین منظور در آن تعبیه شده، هدایت می‌شود.فرغون به شکلی طراحی شده‌است که وزن بار بین چرخ و فردی که آن را هدایت می‌کند تقسیم شود و این کار باعث می‌شود فرد بتواند بارهای بسیار بزرگ و سنگینی را که خودش به تنهایی قادر به حمل آن نیست حمل کند. این وسیله معمولاً در صنعت ساختمان‌سازی و باغبانی و کشاورزی استفاده می‌شوند. معمولاً گنجایش فرغون‌ها 200 کیلوگرم است. نوع تک چرخ آن‌ها قدرت مانور بیشتری در فضاهای کوچک دارد و همچنین روی تخته‌های ضخیم و زمین‌های ناهموار و با شیب تند و همچنین در مواقعی که بار به شکل ناموزونی روی آن قرار گرفته باشد سودمندتر است.همچنین نوع تک چرخ آن اجازه کنترل بیشتری را به فرد در هنگام خالی کردن بار آن می‌دهد. در ایران فرغون برای کارهای بنایی و ساختمانی کاربرد فروانی دارد. در لغتنامه دهخدا هیچ اشاره‌ای به این کلمه نشده‌است…نخستین کسی که توصیفاتی که از فرغون‌های تک‌چرخ چینی مشاهده کرده‌است شخصی به نام ژان واوو فنگ مربوط به سدهٔ دوم فرمانروایی دودمان هان است. این توصیفات در دیوارنگاره‌های آرامگاه‌های هان به چشم می‌خورد. ...