تماشا یه آینه‌ی ساده‌ست، ولی از اون‌ها که بیشتر از یه تصویر نشون می‌دن. یه لحظه‌ی آرومه، جایی برای دیدنِ خودت، بی‌عجله، بی‌حرف اضافه. شکلش گنبدیه، نرم و دوست‌داشتنی، انگار یه لبخند نیمه‌کاره، که داره از پشتِ شیشه، تو رو نگاه می‌کنه. قدش 180 سانته، عرضش 80، درست به اندازه‌ی یه ایستادنِ کامل جلوی زندگی. قابش فلزیه، با رنگ کوره‌ای استاتیک—یه سطح ماتِ خوش‌جنس که تو چهار رنگ مختلف تولید می‌شه: مشکی، طلایی، سفید و نقره‌ای. یه پایه‌ی محکم داره که آروم تکیه داده پشت آینه، تا بدون اینکه حسش کنی، پُشتت وایسه. و آینه؟ از بهترینِ بازار انتخاب شده—سوپر کلیر درجه یک یه آینه‌ی شفاف، دقیق، که نه فقط تو رو نشون می‌ده، که باعث می‌شه یه کم بیشتر از همیشه، به خودت دقت کنی. تماشا فقط یه وسیله‌ی دکور نیست، یه مکث کوچیکه وسط شلوغی روزمره‌ت، برای وقتی که می‌خوای بایستی، یه‌نفس عمیق بکشی و با لبخند به خودت بگی: «همه‌چی رو به‌راهه. من همینم. و همین کافیه.»